Restaurantrecensie: Restaurant Happy's - Waver
Donderdag 15 januari: niet meteen een dag waarop je veel volk verwacht op een druilerige avond in Waver. Het stadje is immers beter bekend omwille van Walibi dan voor zijn gastronomie: de dichtstbijzijnde twee restaurants met een Michelinster – Arenberg en Couvert Couvert – bevinden zich allebei in Heverlee, op zo’n 16 kilometer afstand.
Nochtans weet Murielle, een van de drijvende krachten achter pr-bureau Azerty Press, ons te vertellen dat we écht eens Happy’s moeten uitproberen, een eetgelegenheid aan de Chaussée des Collines, ergens tussen Waver en Overijse. We zijn benieuwd en trekken naar het zuidoosten van Brussel om te ontdekken of de woorden van lof terecht zijn.
Interieur & bediening
Niet aan twijfelen: het interieur van Happy’s is een van de absolute pluspunten. Dat er buiten ook nog eens vrij veel parkeergelegenheid is (er is plaats voor 70 personen), blijkt trouwens noodzakelijk te zijn, want dit is geen klein restaurant, al geeft de ruime inkomhal een gevoel van openheid en vrijheid. De benedenzaal wordt gedomineerd door een prachtige, vierkante bar die tussen vier balken in het centrum van de hal is geplaatst.
De bar wordt geflankeerd door een loungegedeelte met zetels in verschillende tinten paars en lange salontafels aan de ene kant en kleinere eettafeltjes met turkooisblauwe of groene stoelen en lederen zitbanken langs de muur aan de andere kant. Een haardvuur aan het loungegedeelte geeft het geheel extra sfeer.
Eten gebeurt voornamelijk boven, op de mezzanineverdieping. Van daaruit kan je het hele gebeuren beneden uitstekend volgen, al houdt de inrichting boven ook gemakkelijk de aandacht vast: kleurrijke stoelen in allerlei tinten, hypermoderne verlichting en een speels, rood en oranje bargedeelte.
Ook het houten dak en de balken brengen heel wat bij aan het interieur en zorgen er mee voor dat de grens naar het kitscherige nergens wordt overschreden. Kortom, een ronduit schitterend decor dat mooi gecomplementeerd wordt door de eigentijdse kunst die aan de muren hangt. Overigens wordt de piano beneden geregeld gebruikt – de restaurateurs organiseren hier immers geregeld allerlei evenementen. We laten ons ook vertellen dat het terras overdag en wanneer het warm is prachtig is en dat Happy’s ook een mooie vergaderzaal telt, maar die krijgen we tijdens ons bezoek niet te zien.
Het duurt even voor het personeel begrepen heeft wie we zijn, maar eenmaal we de trap hebben
beklommen, blijkt men wel degelijk op de hoogte te zijn van onze komst. We worden hartelijk
ontvangen en het is fijn om te merken dat onze maître d’hôtel voor vanavond perfect tweetalig is en ook met het Engels uit de voeten kan. Dat de sympathieke man bovendien een uitstekend gastheer is, draagt alvast bij tot de ervaring.
Menu
Het is niet echt duidelijk of Happy’s een moderne topbrasserie of een hip restaurant is. De 13 op 20 in de Gault&Millau lijkt richting de tweede aanname te wijzen en ook de uitgebreide wijnkaart mag er wezen, al werd er vooral gekozen voor een vrij diverse selectie betaalbare wijnen en ontbreken de echte toppers. Er zijn twee chefs verantwoordelijk voor de keuken en onze buren bieden ons spontaan aan om enkele gerechten van hen te proeven, waardoor we een bredere selectie kunnen degusteren dan we aanvankelijk verwacht hadden.
Daarbij valt op dat een aantal klassieke gerechten toch een kleine dosis creativiteit hebben meegekregen en dat er tussen de zwaardere keuzes ook een aantal gezonde staan.
Bovendien wordt er gekozen voor hoogwaardige ingrediënten, meteen een van de redenen waarom onze gevulde inktvis met risotto op paëllawijze en een coulis van schaaldieren zo goed uit de verf komt: de rijst is lichtjes smeuïg, maar heef toch voldoende textuur, de inktvis doet op geen enkele manier aan rubber denken en de coulis is erg evenwichtig, zodat geen enkele smaak teveel over een andere heerst.
De bisque die de suprême van maïskip met rivierkreeftjes en fantasierijst begeleidt, is een van de betere die we al geproefd hebben en vermijdt de typische, sterke vissmaak die je doorgaans aantreft in een dergelijke bereiding. En, ja, er wordt ons verteld dat de wagyuburger met choronsaus (een soort béarnaisesaus met tomatenpuree), spek, ijsbergsla, tomaten en gebakken uitjes wel degelijk uit écht wagyuvlees bestaat. Dat er buiten chefs
Olivier Lechapelier en Emmanuel Hallier met Bo Yang ook een echte sushimeester werd aangetrokken, is een extra verkoopargument waar ook wij wel oren naar hebben.
Als dessert laten we ons de crème brûlée met karamel aanraden, inderdaad een voltreffer, ook al voelt hij misschien iets zwaarder uit dan de meer traditionele variant.
We zouden nog veel meer kunnen schrijven, maar dat houden we voor een volgende keer. Wie in de buurt van Waver iets wil gaan eten, kan in ieder geval moeilijk beter vinden dan dit Happy’s. Zeker eens bezoeken, dus, je zult er inderdaad wellicht gelukkiger buiten komen!
Dirk Vandereyken
Restaurant Happy’s
Chaussée des Collines, 106
1300 Waver
+32 (0)10 22 22 40